คำ สั ญ ญ า แ ล ะ ก า ร ร อ ค อ ย ข อ ง แ ม ว น้ อ ย ปว ด จั ย ...



ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก

แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป

คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจนั่นเอง ที่ทำให้ปล่อยวางลงไม่ได้

วันจันทร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2551

ปล่อยวาง

.♥.

สุดท้ายตอนนี้ก้อเหลือแต่ตัวมี่เอง ถ้ามี่ไม่ช่วยตัวเองก้อคงไม่มีครัยช่วยมี่ได้แล้ว มี่เลยต้องหัดรักตัวเองบ้าง ถึงจะรักช้าไปนิด แต่ก้อยังดีกว่า ปล่อยตัวเองไปเรื่อยๆ อย่างน้อยมันก้อไม่สายที่มี่จะแก้ตัว ทุกคนมีโอกาสเสมอ มี่เองก้อมี

แต่มันจะสายไปรึยังมี่ไม่รู้หรอก มี่รู้แค่ว่าวันนี้พยายามแล้ว มี่่ปรับปรุงตัวแล้ว มี่พยายามแก้ไขอะไรที่มี่ทำผิด พยายามเต็มที่แล้ว ถึงจะเกิดอะไร มี่ก้อจะไม่เสียใจเพราะมี่ถือว่ามี่ทำดีที่สุดแล้ว

มี่ปล่อยแล้วค่ะ มี่วางแล้ว ไม่ต้องแบกอะไร ไม่หนักอีกแล้ว ไม่เหนื่อยอีกแล้ว

ตะเองเป็นผู้หญิงที่เค้ารักมากนะ เค้ารักเตงมากเลย T^T  นอกจากไม่มี ... แล้วเค้ามีอะไรสู้ผู้ชายไม่ได้งะ

ไม่มีความคิดเห็น: