คำ สั ญ ญ า แ ล ะ ก า ร ร อ ค อ ย ข อ ง แ ม ว น้ อ ย ปว ด จั ย ...



ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก

แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป

คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจนั่นเอง ที่ทำให้ปล่อยวางลงไม่ได้

วันศุกร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2551

หมวยหัดนั่งสมาธิ

เมื่อข้าพเจ้าเฝ้าสังเกตุตัวเองผ่านการปฎิบัติ สมาธิภาวนา



ในตอนนั้น ข้าพเจ้ามีสมาธินิดนึง เมื่อปฎิบัติได้สักพัก ข้าพเจ้าก็เริ่มปวดขา ปวดก้น รู้สึกชา เป็นเหน็บลองเปลี่ยนอริยาบถ
สักพักหนึ่ง อาการเหล่านั้นก็หายไป แต่อีกสักพักก็เริ่มปวดขาอีกจนต้องยืดขาสักพักรู้สึกง่วง เผลอหลับไปงีบ
หลังจากรู้สึกตัว ก็เริ่มคิดถึงอะไรเรื่อยเปื่อย สเวนเซ่น เอิร์ทเควก ผลไม้ ชาเขียว ข้าวผัด กุ้งเผา อายจัง

จนได้สติขึ้นมาก็เริ่มตั้งต้นใหม่ แล้วก็เป็นแบบเดิม คือ รู้สึกปวดขา ปวดก้น ปวดแก้มก้น จึงยืดขา และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
ข้าพเจ้านั่งสมาธิได้นานขึ้น แต่ก็เผลอคิดเรื่อยเปื่อย ฟุ้งซ่าน แล้วก็ปวดขา ปวดก้น จนไม่มีสมาธิจะนั่ง
ข้าพเจ้าจึงย้ายไปทำสมาธิบนเตียงนอนแทน ได้ผล หลับสนิท สมาธิบังเกิดทั้งวันเลย เที่ยง ยัน เย็น หลับสนิท สมาธิล้วนๆ

ไม่มีความคิดเห็น: